Tijdens het uitlaten van Flake, onze kantoorhond, kwam ik de buurvrouw en haar schattige pup tegen. We hadden een gezellig praatje over allerlei zaken, zoals dat mijn buurvrouw aan het trainen is voor een 5 km run - wat knap van haar, aangezien ik zelf nooit een goede hardloper ben geweest.
Mijn buurvrouw vertelde ook dat ze dit jaar op vakantie gaat naar Corfu met haar man. "Ik hoop wel dat ze daar lactosevrije melk en yoghurt hebben," zei ze, "want ik kan niet tegen lactose en gebruik thuis die lactosevrije alternatieven. Gelukkig is dat tegenwoordig bijna overal te krijgen!"
Ik beaamde dat dit vroeger wel anders was. Tegenwoordig is er inderdaad veel keuze in lactosevrije en plantaardige zuivelvervangers, zoals kokos-, soja-, haver-, amandel-, noten-, cashew- en rijstmelk. "Ik ben zelf ook gevoelig voor lactose," vertelde mijn buurvrouw, "daar kwam ik pas laat achter na allerlei darmproblemen mijn hele leven al."
Ze vertelde ook dat ze soms geitenyoghurt koopt als alternatief. Hoewel geitenmelk minder lactose bevat dan koemelk, is het toch niet helemaal lactosevrij. Ik probeerde hier voorzichtig op te wijzen, zonder meteen de expert uit te hangen. Gelukkig was mijn buurvrouw hier al van op de hoogte: "Ja, maar het is lichter verteerbaar en dat gaat eigenlijk wel goed bij mij."
Ik ben blij te horen dat zij dit alternatief goed kan verdragen, ook al is het niet helemaal lactosevrij. Iedereen reageert namelijk verschillend op lactose-intolerantie - de ene persoon kan meer verdragen dan de andere. De een kan bijvoorbeeld al een lactase pil gebruiken bij geitenmelk waar minder lactose in zit en de ander juist niet. Daarom zou het interessant zijn om te weten hoe goed mijn buurvrouw haar eigen tolerantiegrens kent.