De zwangerschaps- of bierbuik bij PDS

De zwangerschaps- of bierbuik bij PDS

Erger jij je ook aan een opgezette buik door jouw prikkelbare darm? Wellicht herken je het fenomeen wel dat je buik ‘s ochtends een stuk platter is dan 's middags of 's avonds. Hoe dit komt? Wij vonden het een vraag aan de expert waard! Gelukkig was professor A.J.P.M. Smout, gastro- enteroloog bij het AMC, zo vriendelijk om ons te helpen bij het beantwoorden van deze vraag.

 

Veel patiënten met het prikkelbare darmsyndroom (PDS) klagen over opzetting van de buik. Hierbij kan onderscheid gemaakt worden tussen een opgeblazen, opgezet gevoel (“bloating”) en een zichtbaar (en meetbaar) opgezette, bolle buik (“distensie”). 

Het gevoel dat de buik opgezet is, kan aanwezig zijn zonder dat je buik in omvang is toegenomen. Er is dan dus wel het symptoom bloating, maar niet het verschijnsel uitzetten van de buik. Omgekeerd kan zichtbare toename van de buikomvang (uitzetten van de buik) bestaan zonder dat het opblazen van de buik wordt ervaren, maar dit is redelijk zeldzaam. Vaak zijn opblazen en uitzetten tegelijkertijd aanwezig. 

Veel PDS-patiënten die last hebben van een opgezette buik melden dat de buikomvang in de loop van de dag toeneemt. ’s Ochtends als je wakker wordt, valt het nog wel mee, maar ’s avonds kan de buik zo opgezet zijn dat het lijkt op een zwangere buik. Wetenschappelijk onderzoek waarin 24 uur lang de buikomvang werd gemeten (met een soort elektronisch meetlint), heeft bevestigd dat bij PDS-patiënten inderdaad vaak grote variaties in buikomvang optreden. 

Maar wat is de oorzaak van een opgeblazen gevoel en opzetting van de buik bij PDS? En hoe komt het dat opblazen en uitzetten zo snel kunnen toenemen in de loop van een dag? 

De meest gehoorde verklaring is dat het komt door te veel gas of lucht in het maagdarmkanaal. Dit zou dan veroorzaakt worden door te veel lucht inslikken, overmatig gebruik van koolzuurhoudende dranken, intoleranties (zoals lactose intolerantie) of het eten van gasvormende voedingsmiddelen zoals bonen en uien. Deze oorzaken kunnen in enkele gevallen wel belangrijk zijn, maar wetenschappelijk onderzoek heeft laten zien dat het bij de meeste PDS-patiënten niet de grote boosdoeners zijn. De ervaring leert ook dat dieetmaatregelen en het advies rustig te eten niet effectief genoeg zijn tegen het opzetten van de buik.


Maar wat is dan de oorzaak?

Tien jaar geleden werd in Barcelona een wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd waarin bij PDS-patiënten met ernstige klachten van buikopzetting CT-scans van buik en borst werden gemaakt. Iedere patiënt liet twee scans maken: eenmaal op een moment dat de buik redelijk plat was en niet opgeblazen aanvoelde en eenmaal op een moment dat de uitzetting en de opblazing maximaal waren.

Op de gemaakte CT-scan-afbeeldingen was te zien dat er tijdens opzetting van de buik nauwelijks meer lucht, gas, vloeistof of vaste inhoud (zoals ontlasting) in de buik aanwezig was dan tijdens platte-buik-momenten. Wat wel sterk verschilde, was de stand van het middenrif; tijdens buikopzetting stond het middenrif veel lager als gevolg van samentrekking van deze spier. Door de lage stand van het middenrif werd de ruimte in de buikholte in verticale richting verkleind; het middenrif vormt immers de bovenste begrenzing van de buikholte. Als gevolg hiervan werd de voorste buikwand een aantal centimeters naar voren verplaatst (omdat de buikinhoud toch ergens een plaats moet vinden).


In een vervolgonderzoek gaven de onderzoekers aan een groep PDS-patiënten met sterke buikopzetting een training van ademhalingsspieren en buikspieren. De elektrische activiteit van die spieren werd via elektroden geregistreerd en aan de deelnemende patiënten getoond. Het doel was aan te leren om de tussenribspieren en het middenrif minder te gebruiken en de spieren van de voorste buikwand meer aan te spannen. De training leidde tot een vermindering van de klachten (40%) en vermindering van de buikomvang (2,5 cm). De beschreven training is nog niet op veel plaatsen beschikbaar. Het is nog onduidelijk of de training ook zonder feedback mogelijk is.


Samenvattend

Buik uitzetting bij PDS kan verschillende oorzaken hebben en ligt het niet altijd aan de ophoping van gas, lucht, vloeistof of ontlasting. Training van ademhalings- en buikspieren kan een gunstig effect hebben.


Referenties

Lewis MJV et al. Ambulatory abdominal inductance plethysmography: towards objective assessment of abdominal distension in irritable bowel syndrome. Gut 2001;48:216-220

Accarino A et al. Abdominal distention results from caudo-ventral redistribution of contents. Gastroenterology 2009;136:1544-1551

Barba E et al. Abdominothoracic mechanisms of functional abdominal distension and correction by biofeedback. Gastroenterology 2015;148:732-739

Malagelada JR et al. Bloating and abdominal distension: old misconceptions and current knowledge. Am J Gastroenterol 2017;112:1221-1231

categorieën PDS